بررسی شیوع و علایم بالینی زبان جغرافیایی در زنان باردار

مقدمه: از جمله اختلالات زبان، «زبان جغرافیایی» است، که گاه موجب درد و تغییر عملکرد می شود و پایداری آن موجب نگرانی مبتلایان بابت بدخیمی می شود. بر اساس برخی گزارش ها، هورمون ها و به ویژه هورمون های زنانه در ایجاد یا تشدید این آسیب مؤثر هستند. علاوه بر این امکان بروز اشتباهات تشخیصی با ضایعات لیکن پلان و کاندیدیاز دهان نیز مطرح شده است. این مطالعه به بررسی فراوانی همراهی زبان جغرافیایی با بارداری و تغییرات آن در طول بارداری به تفکیک دوره های سه ماهه پرداخت. مواد و روش ها: در این پژوهش مقطعی از نوع توصیفی- تحلیلی، 451 نمونه واجد شرایط انتخاب شدند. پس از تکمیل پرسش نامه و معاینه، در صورت مشاهده زبان جغرافیایی در سه دوره سه ماهه، فتوگرافی تهیه شد و مورد مقایسه قرار گرفت. اطلاعات نهایی، با آزمون 2 χ و آزمون همبستگی paerson در سطح اطمینان 95/0 بررسی شد. یافته ها: فراوانی زبان جغرافیایی در زنان باردار 8/36 درصد بود. بین سن زنان باردار و نیز تعداد دفعات بارداری با فراوانی ضایعه، رابطه معنی داری نبود. در عین حال بین وجود زبان جغرافیایی نابجا با زبان شیاردار (001/0 = p value)، و نیز بین زمان بارداری و شدت ضایعه رابطه معنی دار بود (043/0 = p value). بیشترین فراوانی شدت ضایعات در سه ماهه دوم بوده است در حالی که در سه ماهه سوم از فراوانی ضایعات تشدید یافته کاسته شد. نتیجه گیری: با توجه به محدودیت های این مطالعه، میزان ابتلا به زبان جغرافیایی در زنان باردار نسبت به سایر جوامع گزارش شده، بیشتر بود. فراوانی گونه شدت یافته زبان جغرافیایی در سه ماهه دوم بیشتر بود.